بازی شناختی – میراثی “ورسان”

با شناختی که از ساختار اجتماعی شهر سوخته در دسترس است؛ این شهر در طول تاریخ تحت عنوان “شهر هنر”،  “شهر علم” و “شهر صلح” مطرح بوده و این بازی با توجه به خاستگاه خود می تواند در رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی، مدیریت زندگی، خصوصاً مدیریت اقتصادی و بازرگانی افراد تاثیر گذار بوده باشد. همچنین این بازی مرتبط با استراتژی و تاکتیک های جنگی نیز است و می توان از آن به عنوان مادر بازی های باستانی جهان نام برد.

از آنجا که قدمت این بازی به پیش از اختراع خط و ثبت تاریخ می رسد، تاریخ دقیقی از ابداع آن در دسترس نیست. اما با توجه به آثار باستانی، نقشه ها و جواهرات یافت شده همراه آن، گمان بر این است که قدمت بسیار بالایی دارد. این محصول در حال حاضر قدیمی ترین بازی رومیزی جهان است که در گور 731 آرامستان شهر سوخته طی کاووش باستانی، کشف شده است.

بازی “ورسان” که نسخه امروزی سازی شده بازی باستانی شهر سوخته است؛ شامل 4 تاس و 27 مهره است که بازیکنان می بایست تلاش کنند مهره های خود را  به شیوه ای خاص و طبق پروتکل هایی وارد دنیای بازی کرده و با اتخاذ استراتژی صحیح مهره بهمن (وهومنه) که مخروطی شکل است را به کمک سروش و مهر و سایر مهره ها به خانه پایانی یا فَرگاه برسانند. این روش بازی که جزئیات بسیار زیادی دارد از نسخ پیشین خود بسیار متفاوت است و طبق ادعای طراحان مجموعه پرفیبو ممتازترین روش پیشنهادی است که علاوه بر طراحی به روز و پیگیری اهداف دقیق شناختی، تطابق بیشتری با محتوای فرمی محتوایی باستانی خود محصول کاووش شده دارد.

“بازی ورسان یا بازی باستانی شهر سوخته” به عنوان یکی از بازی های باستانی جذاب، با پیشینه غنی و مستند خود می تواند به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و تاریخی ایران معرفی گردد. این بازی به روایت پرفیبو مالامال مفاهیم و باورهای خاص جامعه باستانی حاضر در این زیست بوم بوده که می تواند سیر تطور تاریخی باورهای باستانی تا به حال را در قالبی جذاب ارائه نماید.